لیست تست‌ها:
Urinalysis, urine culture, CBC (complete blood count), C-reactive protein.
توضیحات
عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs) عفونت‌های باکتریایی هستند که می‌توانند در هر بخش سیستم ادراری همچون کلیه‌ها، میزنای‌ها، مثانه و مجرای ادرار رخ دهند. شایع‌ترین نوع عفونت ادراری، عفونت مثانه است که معمولاً توسط باکتری اشریشیا کلی (E. coli) از دستگاه گوارش ایجاد می‌شود. UTI می‌تواند علائمی مانند تکرر ادرار، احساس سوزش در هنگام ادرار، ادرار با بوی تند، درد لگن و ادرار کدر یا خونی ایجاد کند.
آزمایش‌های متداول انجام شونده برای تشخیص UTI
آزمایش ادرار
آنالیز ادرار نوعی آزمایش تشخیصی متداول است که برای ارزیابی ویژگی‌های فیزیکی، شیمیایی و میکروسکوپی ادرار انجام می‌شود. این تست شامل آنالیز نمونه ادرار گرفته شده از بیمار است و می‌تواند ناهنجاری‌هایی مانند وجود باکتری، گلبول‌های سفید، گلبول‌های قرمز و سایر موادی را که می‌توانند نشان‌دهنده عفونت یا سایر اختلالات سیستم ادراری باشند، تشخیص دهد. در این آزمایش نمونه از نظر رنگ، شفافیت و بو به‌صورت بصری بررسی می‌شود. آزمایش dipstick برای ارزیابی pH، وزن مخصوص، پروتئین، گلوکز، کتون‌ها، نیتریت‌ها، لکوسیت استراز و خون در ادرار انجام می‌شود. بررسی میکروسکوپی رسوب ادرار می‌تواند وجود باکتری‌ها، گلبول‌های سفید، گلبول‌های قرمز، کریستال‌ها و سایر اعضای سلولی را نشان دهد.
کشت ادرار
آزمایشی است که برای شناسایی و کمیت‌سنجی باکتری‌های عامل عفونت ادراری انجام می‌شود و با ارزیابی حساسیت باکتریایی به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف مؤثرترین آنتی‌بیوتیک را برای درمان انتخاب و پیشنهاد می‌کند. در این آزمایش نمونه ادرار روی پلیت آگار یا محیط براث کشت داده می‌شود. سپس در یک دوره معین (معمولاً 24-48 ساعت) انکوبه می‌شود تا باکتری‌ها رشد کنند. سپس، کلنی‌های باکتری شناسایی و شمارش می‌شوند. آزمایشات دیگری نیز برای تعیین حساسیت آنتی‌بیوتیکی انجام می‌گردد که شامل قراردادن کلنی‌های باکتری در معرض آنتی‌بیوتیک‌های مختلف و مشاهده پاسخ آنها می‌باشد.
آزمایشاتی برای پیگیری آزمایش ادرار و کشت ادرار:
شمارش کامل خون (CBC)
نوعی آزمایش خون است که تعداد و انواع سلول‌های خونی را مشخص می‌کند و می‌تواند به شناسایی علائم عفونت، مانند افزایش تعداد گلبول‌های سفید خون (لکوسیتوز) کمک کند. CBC پارامترهایی مانند تعداد گلبول‌های سفید، تعداد گلبول‌های قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت و تعداد پلاکت‌ها را اندازه‌گیری می‌کند.
پروتئین واکنشی سی (CRP)
این پروتئین توسط کبد در پاسخ به التهاب تولید می‌شود و افزایش مقدار آن در خون می‌تواند نشان‌دهنده وجود عفونت یا التهاب در بدن باشد که می‌تواند به تأیید تشخیص عفونت دستگاه ادراری یا سایر بیماری‌های التهابی کمک کند.
متخصصان با ترکیب نتایج آزمایش‌های ادرار، کشت ادرار، CBC و آزمایش پروتئین واکنشی سی، می‌توانند به بهترین شکل عفونت‌های دستگاه ادراری را تشخیص داده و درمان کنند.