آزمایشگاه تشخیص طبی بصیر

Lupus Anticoagulant Test
آزمايش لوپوس آنتي کوآگولانت. پانل آنتی‌کوآگولان لوپوس، مهارکننده لوپوس، PTT حساس به LA، PTT-LA، تست ونوم مار راسل رقیق شده (DRVVT)، و تست ونوم مار راسل تغییریافته (MRVVT)
پلاسمای سیتراته
هماتولوژی
آزمایش معمولاً بلافاصله انجام می‌شود
نمونه خون باید قبل از شروع مصرف داروهای ضدانعقاد گرفته شود، زیرا این داروها می‌توانند نتایج را تغییر دهند. در صورت مثبت بودن نتایج، آزمایش باید چند هفته بعد تکرار شود تا تأیید شود. اگر فردی لوپوس یا بیماری خودایمنی دیگری داشته باشد و نتایج آزمایش منفی باشد، ممکن است پزشک بخواهد آزمایش را در آینده مجدداً تکرار کند تا تعیین کند که آیا آنتی‌کوآگولانت‌ها شروع به تولید کرده‌اند یا خیر​​.
نمونه‌هایی که آلوده شده یا بیش از حد لخته شده باشند
نگهداری در دمای ۲ تا ۸ درجه سلسیوس تا زمان آزمایش
نتایج این آزمایش به شکل مثبت یا منفی گزارش می‌شوند و بر اساس تشرایط بالینی ارزیابی می‌گردند.
این آزمایش بر اساس استانداردهای بین‌المللی جامعه ترومبوز و هموستاز (ISTH) انجام می‌شود و شامل انجام دو یا چند آزمایش انعقادی وابسته به فسفولیپید می‌باشد که نشان‌دهنده طولانی شدن حداقل یک آزمایش (مانند aPTT یا آزمایش ونوم مار راسل رقیق شده (dRVVT)) است.
آزمایش آنتی‌کوآگولان لوپوس به منظور بررسی وجود پروتئین‌های خاصی در خون که موجب اختلال در انعقاد خون می‌شوند، انجام می‌پذیرد. این آزمایش به صورت مستقیم برای تشخیص لوپوس که نوعی اختلال خودایمنی خاص است، انجام نمی‌شود. این آزمایش معمولاً در مواردی انجام می‌شود که فرد دچار لخته‌های خونی غیرقابل توضیح می‌شود، سقط‌های مکرر دارد، یا نتایج آزمایش‌های خون او نشان می‌دهد که خون او به کندی لخته می‌شود. ممکن است در صورت یافتن آنتی‌کوآگولان لوپوس در خون، این آزمایش مجدداً تکرار شود تا دائمی یا موقتی بودن آن مشخص گردد​​.