گرفتن نمونه معمولاً با استفاده از یک لوله آبی حاوی سیترات سدیم به عنوان ضد انعقاد. سپس خون سانتریفیوژ میشود تا پلاسما از اجزای سلولی جدا شود. ترومبین که آنزیم انعقادی است به نمونه پلاسما به عنوان معرف اضافه میشود. تکنسین مدت زمان لازم برای تبدیل فیبرینوژن به فیبرین را بررسی میکند که باعث تشکیل لخته میشود. زمان تشکیل لخته بر حسب ثانیه ثبت میگردد. زمان طبیعی ترومبین در محدوده خاصی قرار میگیرد.