آزمایشگاه تشخیص طبی بصیر

Thrombin Time Test
Thrombin Clotting Time, TCT, Plasma Thrombin Time
خون سیتراته
هماتولوژی
نمونه باید هر چه سریع‌تر آزمایش شود، ترجیحاً ظرف چند ساعت پس از جمع‌آوری.
نمونه‌های خون معمولاً با لوله‌های واکوتینر محتوی ماده ضد انعقاد جمع‌آوری می‌شوند و پلاسما با سانتریفیوژ جدا می‌گردد.
نمونه پلاسمای جدا شده باید در دمای اتاق نگهداری شود مگر اینکه دستورالعمل خاصی در آزمایشگاه باشد. اجتناب از دمای شدید و جلوگیری از همولیز نکات مهم برای حفظ یکپارچگی نمونه است.
شنبه-یکشنبه-دوشنبه-سه شنبه-چهارشنبه-پنج شنبه-جمعه
گرفتن نمونه معمولاً با استفاده از یک لوله آبی حاوی سیترات سدیم به عنوان ضد انعقاد. سپس خون سانتریفیوژ می‌شود تا پلاسما از اجزای سلولی جدا شود. ترومبین که آنزیم انعقادی است به نمونه پلاسما به عنوان معرف اضافه می‌شود. تکنسین مدت زمان لازم برای تبدیل فیبرینوژن به فیبرین را بررسی می‌کند که باعث تشکیل لخته می‌شود. زمان تشکیل لخته بر حسب ثانیه ثبت می‌گردد. زمان طبیعی ترومبین در محدوده خاصی قرار می‌گیرد.
تست زمان ترومبین (TT) آزمایشی انعقادی است که مدت زمان لازم برای تبدیل فیبرینوژن به فیبرین توسط آنزیم ترومبین را اندازه گیری می کند. این آزمایش اطلاعاتی در مورد مرحله نهایی آبشار انعقاد، مخصوصاً تبدیل فیبرینوژن به فیبرین که برای تشکیل لخته خون بسیار مهم است، ارائه می دهد. آزمایش زمان ترومبین در موارد زیر انجام می شود: ارزیابی اختلالات فیبرینوژن: به ارزیابی وضعیت عملکردی فیبرینوژن، فاکتور لخته‌کننده در مراحل نهایی تشکیل لخته خون کمک می‌کند. بررسی داروهای ضد انعقاد: برای ارزیابی تأثیر برخی داروهای ضد انعقاد بر سیستم انعقادی استفاده می شود. ارزیابی اختلالات خونریزی: زمان ترومبین ممکن است در مجموعه ای از آزمایش‌های انعقادی در هنگام بررسی اختلالات خونریزی انجام شود.