تست آلبومین آزمایشی است که غلظت آلبومین را در خون اندازه گیری می کند. آلبومین فراوان ترین پروتئین در خون است و چند نقش مهم در بدن ایفا می کند، از جمله حفظ فشار اسمزی، انتقال مواد و کمک به محتوای کلی پروتئین خون. این آزمایش به ارزیابی وضعیت تغذیه، عملکرد کبد و سلامت کلی فرد کمک می کند. آزمایش آلبومین در چند موقعیت انجام می شود، از جمله: ارزیابی تغذیه: مقدار پایین آلبومین می تواند نشان دهنده سوء تغذیه یا کمبود پروتئین باشد. عملکرد کبد: کبد مسئول تولید بیشتر آلبومین در بدن است. بیماری یا آسیب کبدی می تواند منجر به کاهش تولید آلبومین شود. عملکرد کلیه: بیماری های کلیوی می تواند منجر به دفع آلبومین در ادرار شود. ارزیابی کم آبی بدن: در موارد کم آبی که مقدار آلبومین به دلیل کاهش حجم خون افزایش می یابد. ارزیابی سلامت کلی: به عنوان بخشی از آزمایشات معمول خون برای ارزیابی سلامت کلی یک فرد و تشخیص بیماری های زمینه ای. چکاپ بیماری مزمن: برای افراد مبتلا به بیماری های مزمن، مانند بیماری کلیوی، بیماری کبد یا اختلالات التهابی، برای چکاپ سلامت و اثربخشی درمان. نتایج آزمایش آلبومین به زمینه بالینی و محدوده مرجع مورد استفاده آزمایشگاه بستگی دارد. مقادیر غیر طبیعی آلبومین می تواند نشان دهنده بیماری های مختلف باشد. مقادیر پایین می تواند نشان دهنده سوء تغذیه، بیماری کبد یا کلیه یا التهاب مزمن باشد. مقادیر بالا می تواند مربوط به کم آبی یا غلظت خون (کاهش حجم خون) باشد.
