آزمایشگاه تشخیص طبی بصیر

Anti Chlamydia(IgG, M)
آنتی کلامیدیا
نمونه باید هر چه سریع‌تر آزمایش شود، ترجیحاً ظرف چند ساعت پس از جمع‌آوری.
در یخچال یا فریز شده
شرایط خاصی ندارد
همولیز،لیمپیک،ایکتریک
در5روز در 8-2 درجه،3روز در منفی20درجه
Anti-Chlamydia IgG: مثبت: نتیجه مثبت نشان دهنده تماس قبلی یا حالت مزمن عفونت با کلامیدیا است. منفی: نتیجه منفی نشان دهنده عدم تماس یا عفونت فعلی با کلامیدیا است. Anti-Chlamydia IgM: مثبت: نتیجه مثبت ممکن است به معنای عفونت تازه با کلامیدیا باشد، اما برای تشخیص عفونت تازه اغلب نیاز به تست‌های تاییدی دیگری همچون PCR دارید. منفی: نتیجه منفی نشان دهنده عدم عفونت تازه با کلامیدیا است.
گرفتن نمونه خون و پردازش سرم حاوی آنتی بادی در آزمایشگاه به روش الایزا. IgM (ایمونوگلوبولین M): آنتی بادی های IgM اولین آنتی بادی هایی هستند که توسط سیستم ایمنی در پاسخ به عفونت جدید کلامیدیا تولید می شوند. IgG (ایمونوگلوبولین G): آنتی بادی های IgG دیرتر تولید می شوند و برای مدت طولانی تری در جریان خون باقی می مانند که نشان دهنده عفونت کلامیدیا از قبل یا اکنون هستند. مثبت شدن IgM: نشان دهنده عفونت کلامیدیا جدید است. مثبت شدن IgG: نشان دهنده عفونت کلامیدیا در گذشته یا مزمن است. منفی شدن IgM و IgG: نشان دهنده عدم وجود آنتی بادی قابل تشخیص است، یعنی عفونت جدید یا قبلی کلامیدیا وجود ندارد. اما توجه داشته باشید که این آزمایش شاید عفونت های بسیار تازه را تشخیص ندهد، زیرا برای ایجاد آنتی بادی ها زمان لازم است.
تست آنتی بادی آنتی کلامیدیا (IgG و IgM) یک آزمایش خون است که برای تشخیص آنتی بادی های تولید شده توسط سیستم ایمنی در پاسخ به عفونت های کلامیدیا استفاده می شود. عفونت کلامیدیا یک عفونت باکتریایی است که توسط باکتری Chlamydia trachomatis ایجاد می‌شود. این باکتری به اندازه‌ای کوچک است که برای مشاهده آن به میکروسکوپ الکترونیک نیاز است و یک اورگانیسم داخل سلولی می‌باشد یعنی داخل سلول‌های مختلف بدن می‌تواند زندگی کند. این عفونت با رابطه جنسی منتقل می‌شود. همچنین، می‌تواند از مادر به نوزاد در زمان تولد منتقل شود. بسیاری از افراد مبتلا به عفونت کلامیدیا علائم ظاهری ندارند یا علائم خفیفی دارند. علائم می‌تواند شامل التهاب مجاری ادراری، درد یا سوزش در زمان ادرار کردن باشد. اگر عفونت کلامیدیا درمان نشود، می‌تواند عوارض جدی تری داشته باشد . این عوارض شامل التهاب مجاری تناسلی (مانند سلپروسیتیت در مردان و آندومتریت در زنان)، عفونت‌های عمیق‌تر (مانند پروستاتیت در مردان)، و در زنان می‌تواند باعث بروز عوارض جدی در زمان بارداری شود.