آزمایشگاه تشخیص طبی بصیر

Anti GBM(Glomerular Basement Membrane )
تست ضد غشای پایه گلومرولی
نمونه باید هر چه سریع‌تر آزمایش شود، ترجیحاً ظرف چند ساعت پس از جمع‌آوری.
در یخچال یا فریز شده
شرایط خاصی ندارد
همولیز،لیمپیک،ایکتریک
در1روز در 8-2 درجه،3روز در منفی20درجه
نتایج آزمایش Anti-GBM به صورت positive/negative گزارش می‌شود. اگر نتیجه مثبت باشد، می‌تواند نشان‌دهنده بیماری گلومرولونفریتیس باشد.
معمولاً روش انجام آزمایش آنتی-GBM با الایزا انجام می‌شود. در این تست، نمونه خون بیمار که حاوی آنتی‌ژن‌های مخصوصی که به غشاهای گلومرول‌های کلیه متصل هستند آنالیز می‌شود. اگر آنتی‌بادی‌های ضد-GBM در نمونه وجود داشته باشند، با آنتی‌ژن‌ها میانکنش می‌دهند و از این میانکنش یک پیوند توسط آنزیم‌ها تشکیل می‌شود که به کمک این روش اندازه‌گیری می‌شود و نشان می‌دهد که آنتی‌بادی‌های ضد-GBM در نمونه خون بیمار وجود دارند یا خیر. این روش دقیق و حساس است و به پزشکان کمک می‌کند تا به تشخیص دقیق و سریع‌تری از Goodpasture syndrome دست یافته تا بتوانند درمان مناسب را انجام دهند.
تست آنتی بادی ضد GBM (غشای پایه گلومرولی) که به عنوان تست آنتی بادی Anti-GBM یا تست سندرم Goodpasture نیز شناخته می شود، یک آزمایش خونی است که برای تشخیص وجود آنتی بادی علیه غشای پایه گلومرولی استفاده می شود. این آزمایش عمدتاً در تشخیص سندرم Goodpasture، یک اختلال خود ایمنی که بر کلیه ها و ریه ها تأثیر می گذارد، استفاده می شود. غشای پایه گلومرولی بخشی از واحدهای فیلتر کننده کلیه (گلومرول) است. در سندرم گودپاسچر، سیستم ایمنی به اشتباه آنتی بادی هایی را علیه این غشاء تولید می کند که منجر به التهاب و آسیب به کلیه ها و گاهی ریه ها می شود. در صورت عدم درمان بیماری سریعاً پیشرفت نموده و کشنده است. درمان این بیماری مهار سیستم ایمنی با کورتیکواستروئید و داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند سیکلوفسفامید و پلاسمافرزیس است.