مقادیر نرمال بستگی به آزمایشگاه دارد اما معمولاً: ۲۰۰ تا ۴۰۰ mg/dL مقادیر پایین: در DIC، بیماری‌های کبدی شدید، فاز حاد خونریزی مقادیر بالا: در شرایط التهابی، حاملگی، نئوپلاسم‌ها
Coagulation. معمولاً از روش Clauss Assay استفاده می‌شود. در این روش، پلاسمای بیمار با مقدار زیادی ترومبین مخلوط شده و زمان تشکیل لخته اندازه‌گیری می‌شود. مدت زمان کمتر به معنای مقدار بیشتر فیبرینوژن فعال است.
بررسی اختلالات خونریزی‌دهنده یا لخته‌سازی بیش‌ازحد تشخیص DIC (انعقاد داخل عروقی منتشر) بررسی عملکرد کبد (چون فیبرینوژن در کبد ساخته می‌شود) ارزیابی بیماران قبل از جراحی پایش درمان با داروهای ضدانعقاد تشخیص هیپوفیبرینوژنمی یا دیس‌فیبرینوژنمی
