بیمار باید ناشتا باشد.بیمار نباید قبل از آزمایش فعالیت بدنی شدید انجام دهد یا چیزی جز آب مصرف کند. باید مصرف هرگونه دارو را بگوید، زیرا برخی داروها می‌توانند نتایج آزمایش را تحت تأثیر قرار دهند.
محدوده نرمال: برای تشخیص دیابت و پیش‌دیابت: - سطح گلوکز ناشتا زیر 95 mg/dL (5.3 mmol/L) - یک ساعت پس از مصرف گلوکز زیر 180 mg/dL (10.0 mmol/L) - دو ساعت پس از مصرف گلوکز زیر 155 mg/dL (8.6 mmol/L) - سه ساعت پس از مصرف گلوکز زیر 140 mg/dL (7.8 mmol/L)
روش آنزیماتیک هگزوکیناز (در سرم و پلاسما): 1. نمونه‌گیری اولیه: یک نمونه خون برای اندازه‌گیری مقدار گلوکز ناشتا گرفته می‌شود. 2. مصرف محلول گلوکز: بیمار یک محلول شیرین حاوی ۷۵ گرم گلوکز می‌نوشد. 3. نمونه‌گیری بعدی: نمونه‌های خون در فواصل زمانی یک و دو ساعت پس از مصرف محلول گرفته می‌شوند تا مقدار گلوکز خون اندازه‌گیری شود. برای دیابت بارداری، ممکن است از روش کوتاهتر آزمایش با مصرف ۵۰ گرم گلوکز استفاده شود که نیاز به ناشتایی ندارد و یک ساعت بعد از مصرف نمونه خون گرفته می‌شود. اگر نتایج بالاتر از حد نرمال باشد، آزمایش سه ساعته با صد گرم گلوکز انجام می‌شود
این آزمایش برای ارزیابی نحوه استفاده بدن از گلوکز و تشخیص دیابت، پیش‌دیابت و دیابت بارداری استفاده می‌شود. موارد کاربرد: تشخیص دیابت تیپ ۲ و پیش‌دیابت، تشخیص دیابت بارداری در دوران بارداری بین هفته‌های ۲۴ تا ۲۸، بررسی تحمل گلوکز در افراد با ریسک بالای دیابت.
