آزمایشگاه تشخیص طبی بصیر

Isohemagglutinin Test
Isohemagglutinin A, Isohemagglutinin B, تست ایزوهماگلوتینین
آزمایش معمولاً بلافاصله انجام می‌شود
قبل از انجام آزمایش لیست داروهایی که مصرف می‌کنید اطلاع دهید زیرا داروهای مختلفی هستند که می‌توانند روی نتیجه آزمایش ایزوهماگلوتینین تأثیر بگذارند مانند موارد زیر: داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین و ایبوپروفن. داروهای ضد التهاب استروئیدی (مثل پردنیزولون و دیکلوفناک). داروهای شیمی درمانی مانند داروهای شیمی درمانی آنتی‌متابولیتی. داروهای ضد اختلالات ایمنی مانندAzathioprine و متوترکسات. داروهای ضد ویروسی و ضد عفونی مانند ایبوپروفن. داروهای ضد اختلالات خونی مانند متوترکسات و لیتیوم .
نمونه لیپمیک یا ایکتریک
۳ هفته در دمای° ۸-۲، ۳ ماه در دمای ° ۲۰-
802625-001 برای آزمایش تیتراژ ایمنو آنتیA و 802625-002 برای آزمایش تیتراژ ایمنوآنتی B و 802625-003 برای آزمایش تیتراژ ایمنو آنتی A+B
به طور کلی، محدوده نرمال مقدار آنتی‌بادی‌های ایزوهماگلوتینین بین ۰ و ۱:۸ تا ۱:۱۶ است اما بسته به شرایط هر آزمایشگاه می‌تواند متفاوت باشد.
روش الایزا: از یک ترکیبی از آنتی‌بادی‌های اختصاصی و آنزیم‌ها برای شناسایی و اندازه‌گیری آنتی‌بادی‌های ایزوهماگلوتینین استفاده می‌کند.
تست ایزوهماگلوتینین یک تست سرولوژیک است که برای اندازه‌گیری مقدار آنتی‌بادی‌های ایزوهماگلوتینین در سرم استفاده می‌شود. این تست معمولاً در مواردی که نیاز به تشخیص اختلالات خونی مانند همولیتیک انعقادی هست، انجام می‌شود.