آزمایشگاه تشخیص طبی بصیر

Methyldopa Test
تست متیل دوپا
ادرار راندوم و ۲۴ ساعته و CSF
بیوشیمی
معمولاً آزمایش بلافاصله انجام می‌شود
بیماران باید قبل از شروع درمان و به صورت دوره‌ای، آزمایش‌های شمارش هموگلوبین، هماتوکریت، و شمارش گلبول‌های قرمز را انجام دهند تا از عدم آنمی همولیتیک اطمینان حاصل شود. آزمایش Coombs مستقیم معمولاً پس از ۶ تا ۱۲ ماه درمان مثبت گزارش می‌شود، اما به ندرت موجب بروز آنمی همولیتیک مرگبار می‌شود. آزمایش‌های عملکرد کبدی نیز برای شناسایی افزایش غیرطبیعی در غلظت‌های سرمی فسفاتاز قلیایی، آمینوترانسفرازها، و بیلی‌روبین ضروری است. تست‌های عملکرد کبد باید در ۶ تا ۱۲ هفته اول درمان یا هرگاه تب نامشخصی رخ دهد، انجام شود. اگر تب، ناهنجاری‌هایی در آزمایش‌های عملکرد کبد، یا زردی ظاهر شود، مصرف متیل‌دوپا باید قطع شود​​​​.
نمونه‌هایی که دچار آلودگی شده‌اند، نمونه‌هایی که به درستی نگهداری نشده‌اند، یا نمونه‌هایی که حجم کافی ندارند.
در دمای ۲ تا ۸ درجه سانتی‌گراد نگهداری شود تا زمان آزمایش
800660-003 اندازه گیری کمّی متیل دوپا در ادرار و 800660-004 اندازه گیری کمّی متیل دوپا در ادرار راندوم و 800660-005 اندازه گیری کمّی متیل دوپا در مایع نخاع
محدوده نرمال متیل‌دوپا بر اساس روش آزمایشگاهی و واحدهای اندازه‌گیری مورد استفاده متفاوت است. به طور کلی، محدوده‌های نرمال باید توسط آزمایشگاه انجام دهنده آزمایش ارائه شود.
کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا به همراه طیف‌سنجی جرمی (LC-MS/MS) زیرا این روش دقت بالا و حساسیت لازم برای تشخیص مقادیر اندک متابولیت‌ها را دارد.
آزمایش متیل‌دوپا، برای تشخیص نقص آنزیم آروماتیک L-آمینو اسید دکربوکسیلاز (AADC) انجام می‌شود. AADC یک آنزیم وابسته به پیریدوکسال ۵'-فسفات است که در تشکیل دوپامین و سروتونین نقش دارد. نقص AADC یک اختلال متابولیکی اتوزومال مغلوب مادرزادی است که باعث هیپوتونی، هیپوکینزیا، بحران‌های اوکولوژیریک، و نشانه‌هایی از عملکرد نامناسب اتونومیک از دوران نوزادی می‌شود. در نقص AADC، ال-دوپا تجمع پیدا می‌کند و می‌تواند توسط کاتکول او-متیل‌ترانسفراز با استفاده از اس-آدنوزیلمتیونین به عنوان دهنده متیل، به ۳-اُ-متیل‌دوپا (۳-OMD) متیله شود. ۳-OMD نسبت به L-دوپا پایدارتر است و در پلاسمای بیماران مبتلا به نقص AADC بالا می‌رود.