اسید پایپکولیک (PA) یک عامل واسطه‌ای در متابولیسم لیزین است و تست آن به عنوان یک ابزار تشخیصی مفید برای تمایز بین اختلالات بیوژنز پروکسیزوم (اختلالات طیف زلوگر) و اختلالات پروکسیزومی ناشی از کمبود آنزیم تک‌آنزیمی مانند آدرنولوکودیستروفی مرتبط با زنجیره آدرنولی (وابسته به X) تجویز می‌شود. افزایش مقدار اسید پایپکولیک در اختلالات بیوژنز پروکسیزومی دیده می‌شود، اما در موارد دیگر مقدار آن طبیعی است.
