با یک سواب نمونه یا ترشح واژینال جمع آوری می‌شود. نمونه جمع‌آوری‌شده روی یک محیط کشت مخصوص که برای رشد میکروارگانیسم‌ها مناسب است، کشت می‌شود. سپس محیط در دمای مناسب، معمولاً دمای بدن (37 درجه سانتیگراد) انکوبه می شود. پس از یک دوره انکوباسیون (معمولاً 48-24 ساعت)، کشت از نظر وجود میکروارگانیسم ها بررسی می شود. کلنی های باکتریایی و قارچی بر اساس ویژگی هایشان مانند ظاهر و الگوهای رشد شناسایی می شوند. تست حساسیت: هنگامی که میکروارگانیسم ها شناسایی شدند، تحت آزمایش حساسیت قرار می گیرند که شامل قرار دادن آنها در معرض آنتی بیوتیک های مختلف یا داروهای ضد قارچی است تا مشخص شود کدام دارو برای میکروارگانیسم های موجود موثرتر است. نتایج حساسیت به پزشک کمک می کند تا مناسب ترین دارو را انتخاب کند.
