آزمایشگاه تشخیص طبی بصیر

Venereal Disease Research Laboratory Test
تست RPR (تست سریع پلاسما ریگین): تست RPR یک آزمایش خون مشابه VDRL است که هدف مشابهی دارد و اغلب به جای آزمایش VDRL انجام می شود. STS (تست سرولوژیک برای سیفلیس): گاهی برای اشاره به آزمایش های سرولوژی سیفلیس استفاده می شود که شامل VDRL و RPR است.
نمونه باید هر چه سریع‌تر آزمایش شود، ترجیحاً ظرف چند ساعت پس از جمع‌آوری.
دریخچال یا فریزشده
شرایط خاصی ندارد
در1هفته در 8-2 درجه،مدت طولانیتر-20
خون بیمار گرفته شده و سرم جداسازی می‌شود. سپس سرم با محلولی حاوی آنتی ژن مشتق شده از T.pallidum مخلوط می شود. وقوع آگلوتیناسیون در مخلوط مشاهده می شود که عبارت است از کلوخه ای شدن ذرات. اگر سرم بیمار حاوی آنتی بادی علیه T.pallidum باشد، آنتی بادی ها با آنتی ژن واکنش داده و باعث ایجاد کلوخه یا clumping می شوند. میزان آگلوتیناسیون با مقدار آنتی بادی های موجود ارتباط مستقیم دارد. نتایج بر اساس میزان آگلوتیناسیون گزارش خواهد شد. نتیجه مثبت نشان دهنده وجود آنتی بادی های سیفلیس است که نمایانگر عفونت سیفلیس کنونی یا قبلاً است و آزمایش‌های بعدی مانند تست ترپونمال (مثلاً FTA-ABS یا TP-PA) برای تایید تشخیص انجام می‌شوند.
سیفلیس یک عفونت مقاربتی (STI) است که توسط باکتری ترپونما پالیدوم ایجاد می شود. این بیماری در چند مرحله پیشرفت می کند و می تواند طیف گسترده ای از علائم را داشته باشد، که آن را به یک بیماری چالش برانگیز برای تشخیص تبدیل می کند. سیفلیس اولیه: مرحله اولیه است که با ظاهر شدن یک زخم با یا بدون درد به نام شانکر در محل عفونت (تناسلی، دهان یا راست روده) مشخص می شود. شاید این مرحله مورد توجه قرار نگیرد اما بسیار مسری است. معمولاً ۱۰ تا ۹۰ روز پس از ابتلا بروز می‌کند. سیفلیس ثانویه: در صورت عدم درمان، عفونت به مرحله ثانویه می رود. این مرحله با علائم مختلفی از جمله بثورات پوستی، ضایعات غشای مخاطی، تب، تورم غدد لنفاوی و علائم شبیه آنفولانزا مشخص می‌شود. سیفلیس ثانویه می تواند چندین سال ادامه یابد. سیفلیس نهفته: در این مرحله علائم سیفلیس از بین می رود و عفونت در بدن پنهان می شود. سیفلیس نهفته به مراحل اولیه و دیررس تقسیم می شود. در سیفلیس نهفته اولیه، عفونت کمتر از یک سال است. در سیفلیس نهفته دیررس، عفونت بیش از یک سال است. سیفلیس سوم: بدون درمان، برخی از افراد به سیفلیس مرحله سوم پیشرفت می کنند که می تواند باعث بروز عوارض شدید از جمله آسیب به قلب، عروق خونی، مغز، اعصاب و سایر اندام ها شود. سیفلیس مرحله سوم نادر است اما می تواند تهدید کننده زندگی باشد. سیفلیس مادرزادی: سیفلیس می تواند از مادر باردار به جنین او منتقل و به سیفلیس مادرزادی منجر شود. این می تواند باعث بروز مشکلات جدی در نوزاد شود، از جمله بدشکلی، مشکلات عصبی و حتی مرگ. نوروسیفلیس: در برخی موارد، عفونت می تواند سیستم عصبی را تحت تاثیر قرار دهد و علائم عصبی مختلفی را ایجاد کند. سیفلیس با آنتی بیوتیک ها قابل درمان است که معمولاً پنی سیلین است. تشخیص و درمان به موقع برای درمان عفونت و جلوگیری از عوارض طولانی مدت ضروری است. انجام آزمایشات منظم و داشتن رابطه جنسی ایمن برای پیشگیری از سیفلیس و سایر بیماری های مقاربتی مهم است.تست VDRL، یک آزمایش خون است که برای تشخیص وجود آنتی بادی در برابر باکتری ترپونما پالیدوم که باعث سیفلیس می شود، انجام می‌گردد. این آزمایش یک آزمایش غیر ترپونمال است یعنی آنتی بادی های تولید شده در پاسخ به عفونت سیفلیس را به جای خود باکتری تشخیص می دهد. این تست یک آزمایش غربالگری اولیه است که برای تشخیص سیفلیس و بررسی پاسخ به دارو انجام می شود. تست VDRL در شرایط زیر استفاده می شود: تشخیص سیفلیس: به عنوان یک آزمایش غربالگری اولیه برای تشخیص سیفلیس، به ویژه در موارد مشکوک داشتن علائم بالینی مطابق با سیفلیس انجام می شود. غربالگری قبل از تولد: زنان باردار با این تست به عنوان بخشی از مراقبت های معمول دوران بارداری، از نظر سیفلیس غربالگری می شوند. تشخیص زودهنگام و درمان سیفلیس در دوران بارداری می تواند از سیفلیس مادرزادی در نوزاد جلوگیری کند. بررسی درمان: آزمایش VDRL برای بررسی پاسخ به درمان سیفلیس استفاده شود. کاهش تیتر یا غیر واکنشی بودنش نشان دهنده پاسخ درمانی مثبت است.